اگر سالهای طولانی دیگری، سکوت بر شایعه خودکشی یا قتل جهان پهلوان تختی پرده بیاندازد، بالاخره یک روز آفتاب حقیقت از پس ابرهای مصلحت اندیشی همراهان ورزشی تختی سر خواهد زد. او همانطور که همه می دانیم و می دانید خود کشی شد...

مشرق - زمانی که خبر مرگ اسرارآمیز اسطوره ورزش ایران منتشر شد واکنش ها به یک سمت و وسو می رفت. رسانه های وابسته به رژیم پهلوی سعی می کردند این مرگ را خود کشی تلقی کنند ولی در مقابل رسانه های مستقل حتی تا حد ترور هم به این مرگ پرداختند.تختی ستاره آسمان ورزش ایران که یک ملی گرا و از طرفداران مصدق و جنبش ملی شدن صنعت نفت محسوب می شد ، مگر نمی توانست مورد سو قصد قرار گیرد؟ 
جهان پهلوان «غلامرضا تختی» چشم از جهان فرو بست اما همچنان سالها  راز مرگ این قهرمان ملی همچنان پشت پرده ابهام است. نام این ورزشکار و ماجراهای حول و حوشش هر ساله ورزشکاران را به یاد همه حماسه هایش می اندازد. جوانمردی که داستانهایش همه سراسر از روح انسان دوستی و نوع دوستی است. به همین خاطر است که نام تختی بر سر در بیش تر ورزشگاه های کشور نقش بسته است. هر گاه نام و یادی از جوانمردی هایش به زبان می آید یا به تصویر کشیده می شود جاودانه بودنش در اذهان تمامی کسانی که او را دیده و از خوبی هایش شنیده اند زنده می شود. شیر مردی که علاوه بر افتخار آفرینی ها و قهرمانی در میدان های جهانی و المپیک ویژگی های والای اخلاقی داشت. وقتی رقیب او «الکساندر مدوید»که هم  حریف تختی و قهرمان جهان و المپیک بود ، تندیس او را مقابل خانه کشتی ایران دید اشک ریخت و گفت: کسانی که «غلامرضا» را می شناسند می دانند این مجسمه برایش خیلی کوچک است.
«تختی» اما که بود که امروز نیز بیش تر مردم با نام و افتخارهایش آشنا هستند ؛ مردی که علاوه بر دریافت نشان های طلایی کشتی در رقابت های جهانی و المپیک ، قلبها را به تسخیر خود درآورد.اما ماجرای مرگ اسرار آمیز تختی چه بود؟ مرگی که البته از سوی هفته نامه طنز و کاریکاتور «توفیق» در آن زمان با یک تیتر یک ویژه همراه بود.«تختی خود کشی شد!» تیتری پر معنا و مفهوم. تیتری که نشان می دهد جهان پهلوان را اراده ای کشته است ، حال یا به دست خودش یا به دست عواملی...اما تختی را اینگونه از ورزش ایران گرفته اند.

 گفتند خودکشی بوده اما ...

شاید مهمترین اتفاق و موضع گیری درباره مرگ تختی را مردم آن زمان نشان داده باشند. هفده دیماه 1346تختی 37 ساله را در اتاقی در هتل اتلانتیک تهران بی جان یافتند. بدون رادیو ، روزنامه ، تلویزیون ، مردم دهان بدهان ، گوش بگوش خبر درگذشت جهان پهلوان غلامرضا تختی را بهم میرساندند. هنوز چند دقیقه ای از پیدا شدن پیکر بیجان تختی نگذشته بود که سراسر تهران از این فاجعه آگاه شد و مردم در غم پهلوان عزیز خود می گریستند.خبر در یک لحظه سراسر شهر را فرا گرفت و نیروی معجزه آسای مردم بار دیگر قدرت سحر آمیز خود را نشان میداد و به فاصله دو ساعت هزاران نفر از مردم کوچه و بازار دسته دسته بسوی پزشکی قانونی بحرکت در آمدند.دختران و پسران مدارس و دانشجویان کلاسها را تعطیل کردند و همگی گریه کنان بطرف دادگستری حرکت کردند. دانشجویان در خیابانها شعار میدادند و حتی خواستار مجازات مسببین یا قاتلین احتمالی تختی بودند.مردم می خواستند برای آخرین بار چهره معصوم پهلوانی را که بارها نام ایران را در جهان بلند آوازه ساخته بود و یک دم از فکر مردم فارغ نبود ببینند ولی ماموران استبداد مانع می شدند.«تختی» پهلوان و قهرمان ملی و دوست داشتنی بود ومردم هنگام مرگ اسرارآمیزش ، مردم هرگز علت رسمی اعلام شده (خودکشی) را نپذیرفتند ؛ اسطوره مردم و نماد سربلندی ملت بود و هیچکس باور نداشت سلطان قلبها خودکشی کرده باشد.

جلال آل احمد دست به قلم شد

جلال آل احمد همان روز دست به قلم شد و در مقاله ای تراژیک نوشت تختی زنده است.قسمتی از مقاله اش را بخوانید:«از آن همه جماعت هیچکس حتی برای یک لحظه به احتمال خودکشی فکر نمی کرد.آخر جهان پهلوان باشی و در بودن خودت جبران کرده باشی نبودن های فردی و اجتماعی دیگران را و آن وقت خودکشی کنی ؟ این قهرمان که خاک «خانی آباد نو» را خورده بود هرگز به ناامیدی نمی اندیشید ؛ آخر امید یک ملت بود ، ملت ایران.» اما هدف انتشار خبر خودکشی تختی با جدیت خاصی دنبال می شد و تا حدود زیادی موفق هم عمل کرد.به هر ترتیب نوع یافتن جسد تختی ف اظهارات پزشکی قانونی ، برخورد همسر و خانواده همسر تختی در اواخر عمر با او و انزوایی که جهان پهلوان با آن مواجه بود ذهن ها را به سمت خود کشی می برد اما ردشدن ماجرای خودکشی هم می توانست دلایل قوی داشته باشد.اگرچه تشریح جزئیات و دلایلی که بارها توسط رسانه‏های مختلف پیرامون علت مردود بودن شایعه خودکشی تختی، طرح می‏شود، قابل توجه است اما بر هیچ‏کس پوشیده نیست، این قهرمان که از ثبات شخصیتی و اعتقادات فوق‏العاده بالای مذهبی به حدی برخوردار بود که حتی حاضر به تبلیغ تیغ ریش‏تراشی در برابر مبلغی قابل توجه نشد و همچنین روحیه مبارزه‏طلبی و انگیزه‏های فراوانی همچون وابستگی به کانون خانواده ، ایستادن در برابر اوضاع نابسامان رژیم وقت و موضع‏گیری‏های علنی ، حتی زمانی که تختی درخواست محمدرضا پهلوی را مبنی بر خداحافظی با دنیای قهرمانی در برابر عموم رد می کند تا کار به جایی بکشد که همچون برخی قهرمانان وقت،(به منظور تطمیع تختی) پیشنهاد مدیریت شهرداری تهران را به او بدهند و تختی بدون درنگ این پیشنهاد را رد می کندو در پاسخ بگوید:من و خانواده‏ام از زورگویی های خاندان پهلوی خاطرات تلخی داریم!»همه و همه نشان می دهد که مطرح کردن ماجرای خودکشی ،روی دیگری هم در مقابل دارد.حتی در ادامه این سناریو هم در آن سال ، روزنامه کیهان با درج خبری آمادگی تختی را به عنوان کاندیداتوری مجلس اعلام کرد  که چند روز بعد تختی ضمن تشکر از مردم، این خبر را تکذیب کرد تا در واقع تختی با این کار اعلام کند که رژیم شاه را به رسمیت نمی شناسد و بدین شکل رفتارهای وی از این پس در نزد عوام با گرایشات سیاسی گره می‏خورد.

می خواست دستگیرش کنند

یک سال قبل از مرگ ناباورانه تختی ، وقتی مصدق درگذشت، کشتی گیر اسطوره ای ایران با اخطار ماموران نظامی و امنیتی هم حاضر نشد از رفتن به احمدآباد منصرف شود و به افسران می گفت دستگیرم کنید. خاطره شور انگیز جهان پهلوان تختی در احمد آباد در آرامگاه مصدق بمناسبت هفتم درگذشت او هرگز فراموش نمی شود. آن روز تختی به همراهی یک گروه چهل نفری از ورزشکاران ایران در حالیکه دو نفر از آنان دسته گل بسیار بزرگی را پشت سر تختی و پیشاپیش صف منظم پهلوانان حمل می کردند با قدمهای شمرده و محکم وارد احمد آباد شد تا بی پرده و بی محابا رو در روی مامورین مخفی و غیر مخفی نشان دهد که او در برابر پیکر قهرمان ملی ایران سر تعظیم فرود می آورد ولی در برابر محمد رضا شاه سر به تسلیم فرود نیاورده و نخواهد آورد. نکته اینجاست که در گزارش های ساواک هم وجود دارد. او تحت نظر گرفته می شود و در واقع از همین جا روند حذف  تختی آغاز می ‏شود و در پروسه ای چند ساله، زمینه آسیب رساندن به تختی فراهم شود. در این چهارچوب، ابتدا تلاش شد، منابع مالی و حقوق تختی تا حد ممکن محدود شود و با راهکارهایی که با توجه به سکوت همسر پهلوان در سال‏های اخیر کیفیتش نامشخص مانده، اختلافاتی را میان وی و همسرش بوجود آورده و به آن دامن بزنند. دست آخر هم تختی که برای دوری از خانواده و عدم روی آوردن دل مشغولی‏ هایی که رژیم برایش بوجود آورده بود، به نحوی مشکوک به هتل آتلانتیک که در کنار آن دفتر ساواک قرار داشت، رفت و احتمالاً مسموم شده تا به دستور مستقیم دربار با جلوه بخشیدن خودکشی به این قتل، علاوه بر آنکه ننگ این قتل از دامن شاه مخلوع پاک شود و هم جایگاه مقدسی که برای این پهلوان با حرکت‏هایی همچون جمع ‏آوری کمک در جریان زلزله بوئین ‏زهرا نزد مردم علی‏ الخصوص مذهبیون شکل گرفته بود، فرو ریزد اما این دروغ بزرگ نتوانست جمله معروف گوبلز وزیر تبلیغات هیتلر که "دروغ هر چه بزرگ تر، تأثیرش بیشتر" را تحقق بخشد چرا که عموم مردم نپذیرفتند چنین اتفاقی قابل تحقق باشد.

زندگی نامه(بیوگرافی) بهروز یاری

اما در برنامه دیشب چه گذشت...؟

به گزارش ورزش محبوب کشتی و به نقل از خبرگزاری خبرآنلاین ؛ بهروز یاری ملی پوش اسبق کشتی ایران که کارشناسی ارشد ادبیات دارد و شعر می گوید بعد از سال ها به یک برنامه تلویزیونی رفت و سفره دلش را وا کرد.

مشاهير كشتي ايران   بازدید:۳۱۸۱۴  ۱۵:۵۵ ۱۳۸۷/۱/۳۱  ادامه

به گزارش روابط عمومي فدراسيون كشتي؛ مدال آوران كشتي آزاد ايران در طول مسابقات قهرماني آسيا از سال 1979 تا 2008 به ترتيب زير هستند:

اولین دوره: 1979جوتاندارو (هند)
ايران با 4 طلا، 2 نقره و 3 برنز قهرمان شد

48 کیلوگرم: سبحان روحی (برنز)
52 کیلوگرم: محمود اسماعیل پور (پنجم)
57 کیلوگرم: مرحوم سید رسول حسینی (نقره)
62 کیلوگرم: علی عبدلی (نقره)
68 کیلوگرم: جهاندار عبدالباقر (برنز)
74 کیلوگرم: محمد حسین محبی (طلا)
82 کیلوگرم: سید جبار مهدیون (طلا)
90 کیلوگرم: محمد حسن محبی (طلا)
100 کیلوگرم: علیرضا سلیمانی (برنز)
100+ کیلوگرم: رضا سوخته سرایی (طلا)
رده بندی تیمی: 1- ایران 40 امتياز 2- ژاپن 38 امتياز 3- هند 34 امتياز

دومین دوره: 1981 لاهور (پاکستان)
ايران با 8 طلا، یک نقره و یک برنز قهرمان شد

48 کیلوگرم: یعقوب نجفی جویباری (طلا)
52 کیلوگرم: محمد بزم آور (برنز)
57 کیلوگرم: مرحوم سید رسول حسینی (طلا)
62 کیلوگرم: احمد رضایی (طلا)
68 کیلوگرم: حسن حمیدی (طلا)
74 کیلوگرم: محمد حسین محبی (طلا)
82 کیلوگرم: سید جبار مهدیون (نقره)
90 کیلوگرم: محمد حسن محبی (طلا)
100 کیلوگرم: هاشم کلاهی (طلا)
100+ کیلوگرم: علیرضا سلیمانی (طلا)
رده بندی تیمی: 1- ایران 57 امتياز 2- ژاپن 39 امتياز 3- هند 39 امتياز

سومین دوره: 1983 تهران (ایران)
ايران با 8 طلا و 2 نقره قهرمان شد

48 کیلوگرم: مجید ترکان (طلا)
52 کیلوگرم: یعقوب نجفی جویباری (طلا)
57 کیلوگرم: عسکری محمدیان (طلا)
62 کیلوگرم: محسن کاوه (نقره)
68 کیلوگرم: خسرو پیشرو (طلا)
74 کیلوگرم: عزیز واگذاری (طلا)
82 کیلوگرم: محمد حسین محبی (طلا)
90 کیلوگرم: محمد حسن محبی (طلا)
100 کیلوگرم: حسین گلابی (نقره)
100+ کیلوگرم: علیرضا سلیمانی (طلا)
رده بندی تیمی: 1- ایران 58 امتياز 2- هند 40 امتياز 3- ژاپن 39 امتياز

چهارمین دوره: 1987 بمبئی (هند)
ايران با 4 طلا و 4 برنز قهرمان شد

52 کیلوگرم: یعقوب نجفی جویباری (برنز)
57 کیلوگرم: محمد ذوالفقاری (برنز)
62 کیلوگرم: حمید غفوریان (برنز)
68 کیلوگرم: بهروز یاری (چهارم)
74 کیلوگرم: آیت واگذاری (طلا)
82 کیلوگرم: محمد حسین محبی (طلا)
90 کیلوگرم: محمد حسن محبی (طلا)
100 کیلوگرم: مهدی محبی (برنز)
130 کیلوگرم: علیرضا سلیمانی (طلا)
رده بندی تیمی: 1- ایران 43 امتياز 2- ژاپن 38 امتياز 3- هند 36 امتياز

پنجمین دوره: 1988 لاهور (پاکستان)
ايران با 6 طلا، یک نقره و 3 برنز قهرمان شد

48 کیلوگرم: نادر رحمتی (برنز)
52 کیلوگرم: علی اکبر دودانگه (برنز)
57 کیلوگرم: جلیل جهانشاهی (برنز)
62 کیلوگرم: اکبر فلاح (نقره)
68 کیلوگرم: علی اکبرنژاد (طلا)
74 کیلوگرم: بهروز یاری (طلا)
82 کیلوگرم: الله مراد زرینی (طلا)
90 کیلوگرم: محمد رضا توپجی (طلا)
100 کیلوگرم: مهدی محبی (طلا)
130 کیلوگرم: علیرضا لرستاني (طلا)
رده بندی تیمی: 1- ایران 93 امتياز 2- کره شمالی 58 امتياز 3- ژاپن 42 امتياز

ششمین دوره: 1989 توكيو (ژاپن)
ايران با 5 طلا، یک نقره و 2 برنز قهرمان شد

48 کیلوگرم: ناصر زینل نیا (ششم)
52 کیلوگرم: مجید ترکان (طلا)
57 کیلوگرم: عسکری محمدیان (نقره)
62 کیلوگرم: تقی اکبرنژاد  (برنز)
68 کیلوگرم: اکبر فلاح (پنجم)
74 کیلوگرم: بهروز یاری (طلا)
82 کیلوگرم: محمد حسین محبی (برنز)
90 کیلوگرم: محمد حسن محبی (طلا)
100 کیلوگرم: محمد رضا توپچی (طلا)
130 کیلوگرم: علیرضا سلیمانی (طلا)
رده بندی تیمی: 1- ایران 46 امتياز 2- مغولستان 34 امتياز 3- کره جنوبی 34 امتياز

هفتمین دوره: 1991 دهلی نو(هند)
ايران با 7 طلا، یک نقره و یک برنز قهرمان شد

48 کیلوگرم: ناصر زینل نیا (طلا)
52 کیلوگرم: مجید ترکان (طلا)
57 کیلوگرم: سیاوش نوری (هفتم)
62 کیلوگرم: تقی اکبرنژاد  (طلا)
68 کیلوگرم: علی اکبرنژاد (طلا)
74 کیلوگرم: امیررضا خادم (نقره)
82 کیلوگرم: رسول خادم (طلا)
90 کیلوگرم: اردشیر بلند اقبال (برنز)
100 کیلوگرم: محمد رضا توپچی (طلا)
130 کیلوگرم: علیرضا سلیمانی (طلا)
رده بندی تیمی: 1- ایران 91 امتياز 2- مغولستان 75 امتياز 3- هند 63 امتياز

هشتمین دوره: 1992 تهران (ایران)
ايران با 4 طلا و 5 نقره قهرمان شد

48 کیلوگرم: نادر رحمتی (چهارم)
52 کیلوگرم: مجید ترکان (نقره)
57 کیلوگرم: اویس ملاح (نقره)
62 کیلوگرم: محمد ذوالفقاری (نقره)
68 کیلوگرم: اکبر فلاح (نقره)
74 کیلوگرم: امیررضا خادم (طلا)
82 کیلوگرم: رسول خادم (طلا)
90 کیلوگرم: عباس جدیدی (نقره)
100 کیلوگرم: کاظم غلامی (طلا)
130 کیلوگرم: علیرضا لرستانی (طلا)
رده بندی تیمی: 1- ایران 92 امتياز 2- کره جنوبی 72 امتياز 3- ژاپن 68 امتياز

نهمین دوره: 1993 اولان باتور (مغولستان)
ايران با 5 طلا، 2 نقره و 2 برنز قهرمان شد

48 کیلوگرم: رضا لایق (حذف)
52 کیلوگرم: ناصر زینل نیا (برنز)
57 کیلوگرم: اویس ملاح (نقره)
62 کیلوگرم: علیرضا رضایی منش (برنز)
68 کیلوگرم: علی اکبرنژاد (نقره)
74 کیلوگرم: بهروز یاری (طلا)
82 کیلوگرم: امیررضا خادم (طلا)
90 کیلوگرم: رسول خادم (طلا)
100 کیلوگرم: عباس جدیدی (طلا)
130 کیلوگرم: ایوب بنی نصرت (طلا)
رده بندی تیمی: 1- ایران 84 امتياز 2- مغولستان 41 امتياز 3- کره شمالی 31 امتياز

دهمین دوره: 1995 مانیل (فیلیپین)
ايران با 4 طلا، یک نقره و 2 برنز قهرمان شد

48 کیلوگرم: بهرام شربتی (هشتم)
52 کیلوگرم: حسین کريمی (برنز)
57 کیلوگرم: اویس ملاح (نقره)
62 کیلوگرم: علیرضا رضایی منش (چهارم)
68 کیلوگرم: امیر توکلیان (طلا)
74 کیلوگرم: عیسی مومنی (طلا)
82 کیلوگرم: علی محمد مالمیر (چهارم)
90 کیلوگرم: رسول خادم (طلا)
100 کیلوگرم: ایوب بنی نصرت (برنز)
130 کیلوگرم: منصور عابدیان (طلا)
رده بندی تیمی: 1- ایران 92 امتياز 2- كره جنوبي 77 امتياز 3- ژاپن 68 امتياز

یازدهمین دوره: 1996 پكن (چین)
ايران با 3 طلا و 6 برنز قهرمان شد

48 کیلوگرم: نادر رحمتی (سر وزن نرسید)
52 کیلوگرم: بهنام طیبی (برنز)
57 کیلوگرم: محمد طلایی (برنز)
62 کیلوگرم: عباس حاج کناری (برنز)
68 کیلوگرم: امیر توکلیان (برنز)
74 کیلوگرم: عیسی مومنی (برنز)
82 کیلوگرم: علیرضا حیدری (برنز)
90 کیلوگرم: رسول خادم (طلا)
100 کیلوگرم: عباس جدیدی (طلا)
130 کیلوگرم: ابراهیم مهربان (طلا)
 رده بندی تیمی: 1- ایران 72 امتياز 2- کره جنوبی 69 امتياز 3- ازبكستان 59 امتياز

دوازدهمین دوره: 1997 تهران (ایران)
ايران با 5 طلا و 2 برنز قهرمان شد

54 کیلوگرم: غلامرضا محمدی (برنز)
58 کیلوگرم: محمد طلایی (برنز)
63 کیلوگرم: عباس حاج کناری (طلا)
69 کیلوگرم: داوود قنبری (طلا)
76 کیلوگرم: آیت واگذاری (حذف)
85 کیلوگرم: علیرضا حیدری (طلا)
97 کیلوگرم: عبدالرضا کارگر (طلا)
130 کیلوگرم: ابراهیم مهربان (طلا)

رده بندی تیمی: 1- ایران 70 امتياز 2- کره جنوبی 65 امتياز 3- ژاپن 40 امتياز

سیزدهمین دوره: 1999 تاشکند (ازبکستان)
ايران با 3 طلا سوم شد

54 کیلوگرم: محمد جواد صفایی (هفتم)
58 کیلوگرم: محمد طلایی (ششم)
63 کیلوگرم: علی اکبر دودانگه (طلا)
69 کیلوگرم: جلال لطیفی (پنجم)
76 کیلوگرم: مسعود جمشیدی (چهارم)
85 کیلوگرم: فریدون قنبری (ششم)
97 کیلوگرم: علیرضا حیدری (طلا)
130 کیلوگرم: علیرضا رضایی (طلا)
رده بندی تیمی: 1- ازبکستان 2- قزاقستان 3- ایران

چهاردهمین دوره: 2000 گویلین (چین)
ايران با 2 نقره و 3 برنز دوم شد

54 کیلوگرم: محمد اصلانی (نقره)
58 کیلوگرم: مسعود مصطفی جوکار (هشتم)
63 کیلوگرم: اکبر بهتری (ششم)
69 کیلوگرم: محمد برائتی (نقره)
76 کیلوگرم: مسعود جمشیدی (برنز)
85 کیلوگرم: امیررضا خادم (چهارم)
97 کیلوگرم: محمد جواد راسخی (برنز)
130 کیلوگرم: علیرضا رضایی (برنز)
رده‌بندي تيمي: 1- ازبكستان 72 امتياز 2- ايران 57 امتياز 3- چين 42 امتياز

پانزدهمین دوره:  2001 اولان باتور(مغولستان)
ايران با 5 طلا، یک نقره و 2 برنز قهرمان شد

54 کیلوگرم: محمد اصلانی (برنز)
58 کیلوگرم: بهنام طیبی (طلا)
63 کیلوگرم: علی بابايي جعفری (برنز)
69 کیلوگرم: امیر توکلیان (طلا)
76 کیلوگرم: مهدی حاجی زاده (طلا)
85 کیلوگرم: پژمان درستکار (طلا)
97 کیلوگرم: علیرضا حیدری (طلا)
130 کیلوگرم: علیرضا رضایی (نقره)
رده‌بندي تيمي: 1- ايران 75 امتياز 2- مغولستان 72 امتياز 3- هند 43 امتياز

شانزدهمین دوره: 2003 دهلی نو(هند)
ايران با 6 طلا و یک نقره قهرمان شد

55 کیلوگرم: محمد اصلانی (طلا)
60 کیلوگرم: مراد محمدی (طلا)
66 کیلوگرم: حسن طهماسبی (طلا)
74 کیلوگرم: رضا رمضان زاده (نقره)
84 کیلوگرم: پژمان درستکار (طلا)
96 کیلوگرم: علیرضا حیدری (طلا)
120 کیلوگرم: علیرضا رضایی (طلا)
رده بندی تیمی: 1- ایران 69 امتياز 2- هند 47 امتياز 3- قزاقستان 43 امتياز

هفدهمین دوره: 2004 تهران (ایران)
ايران با 3 طلا، 2 نقره و یک برنز قهرمان شد

 55کیلوگرم: محمد رضایی(چهارم)
60 کیلوگرم: مراد محمدی (نقره)
66 کیلوگرم: حسن طهماسبی (نقره)
74 کیلوگرم: مهدي صادق نژاد (طلا)
84 کیلوگرم: فریدون قنبری (طلا)
96 کیلوگرم: محمدحسين خالقی فر(نقره) به علت دوپينگ كشتي‌گير قرقيزي برنز وي نقره شد
120 کیلوگرم: فردین معصومی (طلا)
رده‌بندي تيمي: 1- ايران 64 امتياز 2- كره جنوبي 48 امتياز 3- مغولستان 46 امتياز

هجدهمین دوره: 2005 ووهان (چین)
ايران با 3 طلا، 2 نقره و 2 برنز قهرمان شد

55 کیلوگرم: تقی داداشی (برنز)
60 کیلوگرم: مراد محمدی (طلا)
66 کیلوگرم: حمید محمد نژاد (نقره)
74 کیلوگرم: هادی حبیبی (برنز)
84 کیلوگرم: سعید ابراهیمی (طلا)
96 کیلوگرم: حمید سیفی (طلا)
120 کیلوگرم: علیرضا رضایی (نقره)
رده‌بندي تيمي: 1- ايران 64 امتياز 2- ژاپن 49 امتياز 3- كره جنوبي 41 امتياز

نوزدهمین دوره: 2006 آلماتی (قزاقستان)
ايران با 2 طلا، یک نقره و 3 برنز قهرمان شد

55 کیلوگرم: محمد رضایی (طلا)
60 کیلوگرم: مراد محمدی (نقره)
74 کیلوگرم: هادی حبیبی (طلا)
84 کیلوگرم: مجید خدایی (برنز)
96 کیلوگرم: حمید سیفی (برنز)
120 کیلوگرم: هادی پورعلیجان (برنز)
رده‌بندي تيمي: 1- ايران 55 امتياز 2- قزاقستان 54 امتياز 3- ژاپن 38 امتياز

بیستمین دوره: 2007 بیشکک (قرقیزستان)
ايران با 3 طلا، 2 نقره و 2 برنز قهرمان شد

 55کیلوگرم: عباس دباغی(برنز)
60 کیلوگرم: مهدی تقوی(برنز)
66 کیلوگرم: حسن طهماسبی (طلا)
74  کیلوگرم: میثم مصطفی جوکار (نقره)
84 کیلوگرم: مهدی منصوری (طلا)
96 کیلوگرم: امیر عباس مرادی (نقره)
120 کیلوگرم: فردین معصومی (طلا)
رده‌بندي: 1- ايران 64 امتياز 2- قزاقستان 45 امتياز 3- مغولستان 40 امتياز

بيست‌ويكمين دوره: 2008 جي جو (كره جنوبي)

ايران با يك طلا، 2 نقره و يك برنز به مقام دوم دست يافت.

55 كيلوگرم: تقي داداشي(پنجم)
60 كيلوگرم: مراد محمدي (برنز)
66 كيلوگرم: حميد محمدنژاد(حذف)
74 كيلوگرم: ميثم مصطفي جوكار(نقره)
84 كيلوگرم: حامد تاتاري(پنجم)
96 كيلوگرم: امير عباس مرادي(نقره)
120 كيلوگرم: فردين معصومي(طلا)
رده‌بندي تيمي: 1- ژاپن 49 امتياز 2- ايران 48 امتياز 3- مغولستان 47 امتياز

بيست و دومين دوره: 2009 پاتايا (تايلند)

ايران با كسب 5 مدال طلا و 2 برنز به مقام قهرماني رسيد.

55 كيلوگرم: حسن رحيمي (برنز)

60 كيلوگرم: مسعود اسماعيل‌پور (برنز)

66 كيلوگرم: مهدي تقوي (طلا)

74 كيلوگرم: صادق گودرزي (طلا)

84 كيلوگرم: احسان لشگري (طلا)

96 كيلوگرم: سعيد ابراهيمي (طلا)

120 كيلوگرم: فردين معصومي (طلا)

رده‌بندي تيمي: 1- ايران 66 امتياز 2- كره جنوبي 51 امتياز 3- قزاقستان 41 امتياز

بيست و سومين دوره: 2010 دهلي نو (هند)

ايران با كسب 3 مدال طلا، 1 نقره و 1 برنز به مقام قهرماني رسيد.

50 كيلوگرم: حسن رحيمي (هفتم)

60 كيلوگرم: مسعود اسماعيل‌پور (طلا)

66 كيلوگرم: مصطفي حسين خاني (نهم)

74 كيلوگرم: سعيد رياحي (نقره)

84 كيلوگرم: احسان لشكري (طلا)

96 كيلوگرم: رضا يزداني (طلا)

120 كيلوگرم: محمدرضا آذرشكيب (برنز)

رده‌بندي تيمي: 1- ايران 53 امتياز 2- قزاقستان 48 امتياز 3- كره جنوبي 46 امتياز 4- ژاپن 41 امتياز 5- هند 37 امتياز

بیست و چهارمین دوره: 2011 تاشکند (ازبکستان)

ایران با کسب یک مدال طلا و سه نقره به مقام نایب قهرمانی دست یافت.

55 كيلوگرم: ياسر حيدر قلي نژاد (هفتم)

60 کیلوگرم: مصطفی آقاجانی (نقره)

66 كيلوگرم: مصطفي حسين خاني (نهم)

74 كيلوگرم: مرتضي رضايي (پنجم)

84 کیلوگرم: احسان امینی (طلا)

96 کیلوگرم: عرفان امیری (نقره)

120 کیلوگرم: کمیل قاسمی (نقره)

رده بندی تیمی: 1- ازبکستان 51 امتیاز 2- ایران 49 امتیاز 3- مغولستان 48 امتیاز 4- قزاقستان 43 امتیاز 5- کره شمالی و چین 35 امتیاز

بیست و پنجمين دوره: 2012 گومي (كره جنوبي)

ایران با کسب 5 مدال طلا، يك نقره و يك برنز به مقام قهرماني دست يافت.

55 كيلوگرم: حسن رحيمي (طلا)

60 كيلوگرم: مسعود اسماعيل‌پور (نقره)

66 كيلوگرم: مهدي تقوي (طلا)

74 كيلوگرم: صادق گودرزي (طلا)

84 كيلوگرم: احسان لشگري (طلا)

96 كيلوگرم: عرفان اميري (برنز)

120 كيلوگرم: پرويز هادي (طلا)

رده‌بندي تيمي: 1- ايران 67 امتياز 2- ژاپن 49 امتياز 3- چين 46 امتياز 4- مغولستان 44 امتياز 5- هند 38 امتياز

بیست و ششمين دوره: 2013 دهلي نو (هند)

ایران با کسب يك مدال طلا و سه مدال برنز به مقام نايب قهرماني دست يافت.

55 كيلوگرم: محمد طهماسبي زاده(هفتم)

60 كيلوگرم: حسن مرادقلي (هفتم)

66 كيلوگرم: محمد يوسفي (هشتم)

74 كيلوگرم: عزت اله اكبري (برنز)

84 كيلوگرم: احسان اميني (برنز)

96 كيلوگرم: حامد تاتاري (برنز)

120 كيلوگرم: پرويز هادي (طلا)

رده‌بندي تيمي: 1- هند 48 امتياز 2- ايران 45 امتياز 3- مغولستان 40 امتياز 4- كره جنوبي 38 امتياز 5- قرقيزستان 38 امتياز 6- ازبكستان 36 امتياز

بسم الله الرحمن الرحیم    

آقای بهروز یاری:

۷۴کیلوگرم۱۹۸۷چهارمین دوره هند (چهارم)

۷۴کیلوگرم۱۹۸۸پنجمین دوره پاکستان (طلا)

۷۴کیلوگرم۱۹۸۹ششمین دوره ژاپن(طلا)

۷۴کیلوگرم۱۹۹۳نهمین دوره مغولستان(طلا)

قهرمانی جهان:

۷۴کیلوگرم۱۹۹۴استانبول (برنز)

بازی آسیایی:

۷۴کیلوگرم۱۹۹۰پکن (طلا)

۷۴کیلوگرم۱۹۹۴هیروشیما(طلا)

قهرمانی آسیا:

۷۴کیلوگرم۱۹۹۸ لاهور(طلا)

۷۴کیلوگرم۱۹۸۹توکیو (طلا)

۷۴کیلوگرم۱۹۹۳اولان باتور (طلا)

وحال ایشان در حال مربیگری هستند

در کرج-جهانشهر -سالن سیدالشهدا.

آموزش کشتی گام به گام (3)

آموزش مهارتهای پایه

در این فصل به ارائه فنون کشتی در یک قالب آموزشی و منطقی می‌پردازیم. هر مهارت با مجموعه ای از الگوی حرکتی که از نظر بیومکانیکی حائز اهمیّت هستند، نمایش داده می‌شود. هر الگوی حرکتی نسبت به الگوی حرکتی پیشین خود از تکامل بیشتری برخوردار است.

از آنجا  که این فنون برای کشتی گیران نوجوان ارائه می‌شود توجه خاصی به وضعیتهای صحیح بدنی شده است. هر الگوی حرکت از یک وضعیت صحیح شروع و با یک وضعیت صحیح ادامه می‌یابد و بالاخره با یک وضعیت صحیح بدنی خاتمه می‌پذیرد. چنانچه این طرح در برنامه های آموزشی مدّنظر قرار گیرد، کشتی گیر همواره در یک وضعیت مطلوب کشتی قرار گرفته و در حملات روان‌تر عمل خواهد نمود.

مدعی نیستیم که اصول اساسی مطرح شده در این کتاب می‌تواند ورزشکار را از فراگیری مهارتهای کشتی در آینده بی نیاز کند. ورزشکار باید بتواند منابع اطلاعاتی خود را در زمینه کشتی بر شالوده ای صحیح بنا نماید و دائماً آن را گسترش دهد.

فعالیت

کشتی مجموعه ای از وضعیتهای حرکتی به سمت داخل، خارج و یا نگه داشتن حریف است. ارتباط بین این وضعیتهای بدنی با حریف، تشک و وضعیت کشتی گیر در فضا در واقع تعیین کننده وضعیت بدنی مورد نیاز کشتی گیر است. بعضی از وضعیت‌ها در کشتی، نسبت به وضعیتهای دیگر از کارآیی بیشتری برخوردار هستند. حفظ یک وضعیت خوب در کشتی از ضروریات این رشته به شمار می‌رود.

وسایل مورد نیاز

برای شرکت در رشته‌ی کشتی لازم نیست طرز استفاده از وسایلی مثل توپ، راکت و یا چیزهای دیگر را بدانیم. بدن کشتی گیر در این رشته تنها وسیله مورد نیاز است. بنابراین، هر الگو و وضعیت حرکتی باید به عنوان یک کل از مجموعه وظایف بدن تلقی شود. این وضعیت‌ها باید طوری فراگرفته شوند تا وضعیت مناسب برای بدن کشتی گیر در ارتباط با حریف او، تشک و مرکز ثقل بدنش حفظ شود.

نحوه ایستادن (گارد گرفتن)

پاهای کشتی گیر باید طوری روی تشک قرار گیرند که وزن بدنش از طریق قوس پا به سمت سینه پای او پخش شود. تمامی مفاصل متحرک خمیده هستند. زانوی کشتی گیر و مفاصل ران در زیر شانه‌ها و در یک وضعیت متعادل روی مرکز ثقل بدن او قرار گرفته‌اند. محور بلند بدن او (تنه) متمایل به سمت جلو و به حالت صاف است. ستون مهره‌ها در وضعیت مستقیم قرار گرفته و به سمت راست یا چپ منحرف نشده اند. شانه های کشتی گیر در حالت گارد نسبت به تنها به حالت عمود نگه داشته شده‌اند. سرکشتی گیر به سمت بالا نگه داشته شده و به سمت تشک پایین نمی‌افتد. بازوی او نزدیک به بدن و موازی با ستون فقرات قرار گرفته‌اند. ساعدها طوری در مقابل بدن او قرار گرفته‌اند که با بازوها زاویه 90 درجه می‌سازند.

این وضعیت‌ها طوری طراحی شده تا گروههای عضلات اصلی را در وضعیتی عملی نسبت به مرکز ثقل بدن و حداکثر استفاده از عضلات قرار دهند.

مجموعه‌ی ذهن، عضلات، عصب و قلب باید در حالتی آرام باشند تا بتوانند حمله کنند و یا از خود عکس العمل نشان دهند.

کشتی گیر باید اوقات زیادی را صرف فراگیری ایستادن و گارد گرفتن صحیح بنماید تا بتواند کشتی بگیرد و از فشارهای عاطفی، روانی و جسمانی رها شود.

جفت گارد یا گارد ژاپنی

در این نوع گارد، پاها تقریباً به طور موازی و در یک خط قرار دارند، زانوها خمیده و پاها کمی بیشتر از عرض شانه‌ها از یکدیگر باز هستند. دست‌ها در حال محافظت از پاها در یک خط قرار دارند و ستون فقرات از ناحیه‌ی کمر کمی به طرف جلو خم شده و سر و گردن به گونه ای قرار دارند تا تمام بدن و حرکات حریف به راحتی قابل مشاهده باشد (تصاویر 1 الی 3).

چپ گارد یا گارد چپ

در این نوع گارد پای چپ کشتی گیر جلو و پای راست او عقب قرار دارند و از ناحیه‌ی زانو خمیده و کمی بیشتر از عرض شانه‌ها از یکدیگر باز هستند، دست گارد (دست چپ) جلو و دست غیرگارد (دست راست) عقب و در حال محافظت از پاها قرار دارند و ستون فقرات ناحیه کمر کمی به طرف جلو خم شده و سرو گردن به گونه ای قرار دارند تا به طور کلی بدن و مانورهای حریف به راحتی قابل مشاهده باشد(تصویر4).

گارد گرفتن در مقابل حریف

اگر کشتی گیر به حریف اجازه دهد که از سمت خارج بدن او حمله کند یا در زیر مرکز ثقل بدن قرار گیرد، و یا او را در وضعیتی نامتعادل قرار دهد، تأثیر گارد صحیح از بین خواهد رفت. اگر عضلات و بدن کشتی گیر باید تعادل خود را باز یابند یا وضعیتهای بدن برای انجام فنون تغییر یابند، کشتی گیر در حالی که در صدد اصلاح این وضعیت‌هاست، خود را در وضعیت نامطلوبی قرار می‌دهد. او در این لحظه برای حمله کردن بسیار آسیب پذیر است.

کشتی گیر باید کنترل بدن خود را همواره حفظ کند. او باید طوری حرکات و فنون خود را تنظیم کند که عمداً و به طور ارادی دچار وضعیت نامطلوب مکانیکی نشود. اگر کشتی گیر در یک حمله توفیق نیابد باید طرحی بریزد که او را در وضعیت بدتر از مساوی نسبت به حریف قرار ندهد. او باید همیشه در صدد باشد تا حریف را از حالت تعادل خارج کند و یا او را در وضعیت نامطلوبی قرار دهد. زمانی که کشتی گیر تعادل حریف را بهم می‌زند، باید پی در پی به حملات خود ادامه دهد. زمانی که حریف در وضعیت نامطلوب بدنی قرار دارد، کشتی گیر باید او را در همان حال نگه دارد.

گارد مخالف

هنگامی که یککشتی گیر راستگارد (کشتی گیر رو به تصویر) و حریف مقابلش (کشتی گیر پشت به تصویر) چپ گارد باشد در این حالت، گارد را مخالف می‌گویند (تصویر5)

گارد مختلط

هنگامی که یک کشتی گیر جفت گارد (کشتی گیر پشت به تصویر) و حریف مقابلش (کشتی گیر رو به تصویر) راستگارد و یا چپ گارد باشد (در اینجا چپ گارد است) در این حالت گارد را مختلف می‌گویند(تصویر 6).

گارد موافق

هنگامی که هر دو کشتی گیر راست گارد و یا چپ گارد باشند (در اینجا چپ گارد هستند) در این حالت گارد را موافق می‌گویند(تصویر 7).

نحوه حرکت برای حفظ وضعیت صحیح

زمانی که یک نقطه‌ی اتکا حرکت می‌کند، نقطه‌ی دیگر نیز باید برای جبران تغییر تعادل و وضعیت حرکت کند. هنگامی که بدن کشتی گیر یا دستهای او حرکت می‌کند، نقطه های اتکای او باید طوری حرکت کند که بتواند کنترل و تعادل بدن او را حفظ نماید. تصاویر 8 و 9 این عمل را نشان می‌دهند.

وقتی که حریف حرکت می‌کند، کشتی گیر باید مرکز ثقل بدن خود را یا بالا ببرد و یا پایین بیاورد و نقاط اتکا و بدن خود را حرکت دهد تا بتواند محکم‌ترین وضعیت بدنی از نظر عملکرد آناتومیکی را نسبت به مرکز ثقل حریف ایجاد نماید. تصاویر 10 الی 13 این عمل را نشان می‌دهند.

 کشتی گیر احتمالاً از دو گارد ژاپنی (جفت گارد یا پاها به طور موازی) و گارد متناوب (چپ گارد یا راست گارد) به داخل یا خارج استفاده خواهد کرد. او نباید غیر از این دو گارد با حریف رو به رو شود. تصاویر 14 و 15 نشان می‌دهد که کشتی گیر چگونه باید بدن خود را با استفاده از نشینمنگاه تنظیم کند و مرکز ثقل خود را در زمانی که حریف او را در وضعیت بدی قرار می‌دهد و یا کنترل دست‌ها یا پاهای او را به عهده دارد، حفظ نماید.

آموزش کشتی گام به گام (3)

آموزش مهارتهای پایه

در این فصل به ارائه فنون کشتی در یک قالب آموزشی و منطقی می‌پردازیم. هر مهارت با مجموعه ای از الگوی حرکتی که از نظر بیومکانیکی حائز اهمیّت هستند، نمایش داده می‌شود. هر الگوی حرکتی نسبت به الگوی حرکتی پیشین خود از تکامل بیشتری برخوردار است.

از آنجا  که این فنون برای کشتی گیران نوجوان ارائه می‌شود توجه خاصی به وضعیتهای صحیح بدنی شده است. هر الگوی حرکت از یک وضعیت صحیح شروع و با یک وضعیت صحیح ادامه می‌یابد و بالاخره با یک وضعیت صحیح بدنی خاتمه می‌پذیرد. چنانچه این طرح در برنامه های آموزشی مدّنظر قرار گیرد، کشتی گیر همواره در یک وضعیت مطلوب کشتی قرار گرفته و در حملات روان‌تر عمل خواهد نمود.

مدعی نیستیم که اصول اساسی مطرح شده در این کتاب می‌تواند ورزشکار را از فراگیری مهارتهای کشتی در آینده بی نیاز کند. ورزشکار باید بتواند منابع اطلاعاتی خود را در زمینه کشتی بر شالوده ای صحیح بنا نماید و دائماً آن را گسترش دهد.

فعالیت

کشتی مجموعه ای از وضعیتهای حرکتی به سمت داخل، خارج و یا نگه داشتن حریف است. ارتباط بین این وضعیتهای بدنی با حریف، تشک و وضعیت کشتی گیر در فضا در واقع تعیین کننده وضعیت بدنی مورد نیاز کشتی گیر است. بعضی از وضعیت‌ها در کشتی، نسبت به وضعیتهای دیگر از کارآیی بیشتری برخوردار هستند. حفظ یک وضعیت خوب در کشتی از ضروریات این رشته به شمار می‌رود.

وسایل مورد نیاز

برای شرکت در رشته‌ی کشتی لازم نیست طرز استفاده از وسایلی مثل توپ، راکت و یا چیزهای دیگر را بدانیم. بدن کشتی گیر در این رشته تنها وسیله مورد نیاز است. بنابراین، هر الگو و وضعیت حرکتی باید به عنوان یک کل از مجموعه وظایف بدن تلقی شود. این وضعیت‌ها باید طوری فراگرفته شوند تا وضعیت مناسب برای بدن کشتی گیر در ارتباط با حریف او، تشک و مرکز ثقل بدنش حفظ شود.

نحوه ایستادن (گارد گرفتن)

پاهای کشتی گیر باید طوری روی تشک قرار گیرند که وزن بدنش از طریق قوس پا به سمت سینه پای او پخش شود. تمامی مفاصل متحرک خمیده هستند. زانوی کشتی گیر و مفاصل ران در زیر شانه‌ها و در یک وضعیت متعادل روی مرکز ثقل بدن او قرار گرفته‌اند. محور بلند بدن او (تنه) متمایل به سمت جلو و به حالت صاف است. ستون مهره‌ها در وضعیت مستقیم قرار گرفته و به سمت راست یا چپ منحرف نشده اند. شانه های کشتی گیر در حالت گارد نسبت به تنها به حالت عمود نگه داشته شده‌اند. سرکشتی گیر به سمت بالا نگه داشته شده و به سمت تشک پایین نمی‌افتد. بازوی او نزدیک به بدن و موازی با ستون فقرات قرار گرفته‌اند. ساعدها طوری در مقابل بدن او قرار گرفته‌اند که با بازوها زاویه 90 درجه می‌سازند.

این وضعیت‌ها طوری طراحی شده تا گروههای عضلات اصلی را در وضعیتی عملی نسبت به مرکز ثقل بدن و حداکثر استفاده از عضلات قرار دهند.

مجموعه‌ی ذهن، عضلات، عصب و قلب باید در حالتی آرام باشند تا بتوانند حمله کنند و یا از خود عکس العمل نشان دهند.

کشتی گیر باید اوقات زیادی را صرف فراگیری ایستادن و گارد گرفتن صحیح بنماید تا بتواند کشتی بگیرد و از فشارهای عاطفی، روانی و جسمانی رها شود.

جفت گارد یا گارد ژاپنی

در این نوع گارد، پاها تقریباً به طور موازی و در یک خط قرار دارند، زانوها خمیده و پاها کمی بیشتر از عرض شانه‌ها از یکدیگر باز هستند. دست‌ها در حال محافظت از پاها در یک خط قرار دارند و ستون فقرات از ناحیه‌ی کمر کمی به طرف جلو خم شده و سر و گردن به گونه ای قرار دارند تا تمام بدن و حرکات حریف به راحتی قابل مشاهده باشد (تصاویر 1 الی 3).

چپ گارد یا گارد چپ

در این نوع گارد پای چپ کشتی گیر جلو و پای راست او عقب قرار دارند و از ناحیه‌ی زانو خمیده و کمی بیشتر از عرض شانه‌ها از یکدیگر باز هستند، دست گارد (دست چپ) جلو و دست غیرگارد (دست راست) عقب و در حال محافظت از پاها قرار دارند و ستون فقرات ناحیه کمر کمی به طرف جلو خم شده و سرو گردن به گونه ای قرار دارند تا به طور کلی بدن و مانورهای حریف به راحتی قابل مشاهده باشد(تصویر4).

گارد گرفتن در مقابل حریف

اگر کشتی گیر به حریف اجازه دهد که از سمت خارج بدن او حمله کند یا در زیر مرکز ثقل بدن قرار گیرد، و یا او را در وضعیتی نامتعادل قرار دهد، تأثیر گارد صحیح از بین خواهد رفت. اگر عضلات و بدن کشتی گیر باید تعادل خود را باز یابند یا وضعیتهای بدن برای انجام فنون تغییر یابند، کشتی گیر در حالی که در صدد اصلاح این وضعیت‌هاست، خود را در وضعیت نامطلوبی قرار می‌دهد. او در این لحظه برای حمله کردن بسیار آسیب پذیر است.

کشتی گیر باید کنترل بدن خود را همواره حفظ کند. او باید طوری حرکات و فنون خود را تنظیم کند که عمداً و به طور ارادی دچار وضعیت نامطلوب مکانیکی نشود. اگر کشتی گیر در یک حمله توفیق نیابد باید طرحی بریزد که او را در وضعیت بدتر از مساوی نسبت به حریف قرار ندهد. او باید همیشه در صدد باشد تا حریف را از حالت تعادل خارج کند و یا او را در وضعیت نامطلوبی قرار دهد. زمانی که کشتی گیر تعادل حریف را بهم می‌زند، باید پی در پی به حملات خود ادامه دهد. زمانی که حریف در وضعیت نامطلوب بدنی قرار دارد، کشتی گیر باید او را در همان حال نگه دارد.

گارد مخالف

هنگامی که یککشتی گیر راستگارد (کشتی گیر رو به تصویر) و حریف مقابلش (کشتی گیر پشت به تصویر) چپ گارد باشد در این حالت، گارد را مخالف می‌گویند (تصویر5)

گارد مختلط

هنگامی که یک کشتی گیر جفت گارد (کشتی گیر پشت به تصویر) و حریف مقابلش (کشتی گیر رو به تصویر) راستگارد و یا چپ گارد باشد (در اینجا چپ گارد است) در این حالت گارد را مختلف می‌گویند(تصویر 6).

گارد موافق

هنگامی که هر دو کشتی گیر راست گارد و یا چپ گارد باشند (در اینجا چپ گارد هستند) در این حالت گارد را موافق می‌گویند(تصویر 7).

نحوه حرکت برای حفظ وضعیت صحیح

زمانی که یک نقطه‌ی اتکا حرکت می‌کند، نقطه‌ی دیگر نیز باید برای جبران تغییر تعادل و وضعیت حرکت کند. هنگامی که بدن کشتی گیر یا دستهای او حرکت می‌کند، نقطه های اتکای او باید طوری حرکت کند که بتواند کنترل و تعادل بدن او را حفظ نماید. تصاویر 8 و 9 این عمل را نشان می‌دهند.

وقتی که حریف حرکت می‌کند، کشتی گیر باید مرکز ثقل بدن خود را یا بالا ببرد و یا پایین بیاورد و نقاط اتکا و بدن خود را حرکت دهد تا بتواند محکم‌ترین وضعیت بدنی از نظر عملکرد آناتومیکی را نسبت به مرکز ثقل حریف ایجاد نماید. تصاویر 10 الی 13 این عمل را نشان می‌دهند.

 کشتی گیر احتمالاً از دو گارد ژاپنی (جفت گارد یا پاها به طور موازی) و گارد متناوب (چپ گارد یا راست گارد) به داخل یا خارج استفاده خواهد کرد. او نباید غیر از این دو گارد با حریف رو به رو شود. تصاویر 14 و 15 نشان می‌دهد که کشتی گیر چگونه باید بدن خود را با استفاده از نشینمنگاه تنظیم کند و مرکز ثقل خود را در زمانی که حریف او را در وضعیت بدی قرار می‌دهد و یا کنترل دست‌ها یا پاهای او را به عهده دارد، حفظ نماید.

بسم الله الرحمن الرحیم   

آقای نادر رحمتی:

۴۸کیلوگرم۱۹۸۸پنجمین دوره پاکستان (برنز )

۴۸کیلوگرم۱۹۹۲هشتمین دوره تهران(چهارم)

۴۸کیلوگرم۱۹۹۶یازدهمین دوره پکن(هم وزن نرسید)

ایشان هم مربیگری می کنند با آقای بهروز یاری

ناصر زینل‌نیا و نادر رحمتی دو رقیب سرسخت گذشته